Περιγραφή
• Mπλουζάκι βαμβακερό με κλασσική λαιμόκοψη επώνυμης ποιότητας (SOL) σε ΄τρία (σοβαρά παρακαλώ) χρώματα και διάφορα μεγέθη, με εκτύπωση υψηλής πιστότητας και ιδιαίτερης αντοχής (ψηφιακή μεταξοτυπία, εκτύπωση απευθείας στο ύφασμα και έπειτα ψήσιμο).
• Mousepad Spitfire, ματ υφης, και ποιοτικής εκτύπωσης αντοχής
• Κούπα Spitfire 11 oz. Ποιοτική ανεξίτηλη εκτύπωση με χρωματικό βάθος και κοντράστ, κατάλληλη για πλυντηριο πιατων και φουρνο μικροκυματων . Διατίθενται σε κουτί απο χαρτόνι.
Ελληνικό Spitfire στον αέρα!
“Ο ενθουσιασμός που νιώσαμε στο άκουσμα της είδησης έγινε ρίγος συγκίνησης όταν το είδαμε να πετά στο βίντεο. Πόσο μάλλον όταν προσγειώθηκε στην Ελλάδα! Το όνειρο πολλών, να ακούσουν από κοντά τον ήχο ενός Merlin σε full throttle, φαντάζει πιο κοντά στην πραγματικότητα όσο ποτέ.”
Επιτέλους η αεροπορική σκηνή στην Ελλάδα περνάει στο επίπεδο των αυτονόητων ! Οι θιασώτες της Αεροπορίας στην Ελλάδα θα στήσουμε ανδριάντα για τις προσπάθειες του Ιδρύματος ΙΚΑΡΟΣ, ακόμη και εάν τα πολύ φιλόδοξα του σχέδια για δημιουργία ομάδας Ελληνικών Warbirds σε πτήσιμη κατάσταση και τακτική πτητική επίδειξη τους, δεν ευοδωθούν …
Λίγη ιστορία.
“Το Spitfire Mk.IXc (MJ755) που βρέθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2020 ξανά στον αέρα για πρώτη φορά μετά το 1953 είναι ένα από τα 77 μαχητικά του τύπου που δόθηκαν στην Ελληνική Βασιλική Αεροπορία. Κατασκευασμένο στο εργοστάσιο-δορυφόρο της Supermarine στο Castle Bromwich γύρω στα τέλη του 1943, συμμετείχε με την 43η Μοίρα της RAF στην Επιχείρηση Dragoon παρέχοντας τον Αύγουστο του ’44 εναέρια κάλυψη στις Συμμαχικές δυνάμεις στην νότια Γαλλία. Με συνεχείς μετασταθμεύσεις σε προκεχωρημένα αεροδρόμια, τον Οκτώβριο του ιδίου έτους η Μοίρα έφθασε μέχρι την Ιταλία και το τέλος του πολέμου την βρήκε τον Μάϊο του ’45 στο Klagenfurt της Αυστρίας.
Το συγκεκριμένο Spitfire LF.IX (c/n CBAX-IX-1285) έφθασε στην Ελλάδα στις 27 Φεβρουαρίου 1947 και τον Απρίλιο εντάχθηκε στην 335 Μοίρα Διώξεως η οποία επιχειρούσε τότε από το Σέδες. Το 1949 βρήκε το ‘MJ755’ στην Σχολή Αεροπορίας στο Τατόϊ ως εκπαιδευτικό ενώ το 1950 κατά την διάρκεια γενικής επιθεώρησης/επισκευής στο Κρατικό Εργοστάσιο Αεροπλάνων τροποποιήθηκε να φέρει δύο φωτομηχανές για την εκτέλεση αναγνωριστικών αποστολών.
Η τελευταία φορά που πέταξε ήταν στις 8 Σεπτεμβρίου 1953. Έκτοτε τέθηκε σε εναπόθεση στο Ελληνικό, απ’ όπου μεταφέρθηκε στο Τατόϊ και αργότερα στον προαύλιο χώρο του Πολεμικού Μουσείου της Αθήνας πριν επιστρέψει και πάλι στην αεροπορική βάση Δεκελείας για να εκτεθεί στο Μουσείο της Π.Α. Το 2008 το Μουσείο το αποσυναρμολόγησε προκειμένου να το καταστήσει πτήσιμο αλλά το κόστος αποδείχθηκε μεγάλο.”
(Πηγή: ΠΤΗΣΗ, Αλέξανδρος Θεολόγου)
